Fryzjer

Dzisiejszego dnia 08.06.2017r. o godzinie 13:10- byłam moja wizyta u... fryzjera przygotowywałam się do niej latami bojąc się o swoje dotychczasowe życie. Codzienne rozmyślenia: ile podciąć czy może nie obcinać czy zrobić grzywkę czy jednak nie, trapiły mnie całymi dniami. Kiedy już powoli nadchodził ten dzień stresowałam się coraz bardziej i bardziej aż dostałam zadyszki od nadmiernego myślenia. Bojąc się że po ścięciu moich nadmiernie wypadających włosów nie będę wyglądała godnie jak przystało na taką pszczołę jak ja . Uuuu... wchodząc do salonu fryzjerskiego chciałam z niego wyjść przez lekko uchylone okno, narastający stres powodował drganie lewej powieki, skręty kiszek, iii bule poniżej kręgosłupa. Pomyśleć że to zwykła wizyta u fryzjera. Docierając już na fotel gdzie miała być mi myta głowa-miałam nieskryte wrażenie że stylistka pragnie mnie utopić, byłam twarda jak głaz narzutowy- dzięki mojej bohaterskiej postawie przeżyłam. Udając się na miejsce gdzie miałam mieć obcięte włosy myślałam..! o niczym! Patrząc jak fryzjerka manewruje nożyczkami koło mojego rozdygotanego ciała. siedziałam z myślą że zaraz będę miała te nożyczki w tętnicy szyjnej. Gdy poleciały pierwsze włosy nie wiedziałam co o tym myśleć ale kiedy pani przeszła do zrobienia grzywki której nigdy nie miałam, byłam przerażona i podirytowana. gdy uniosłam głowę lustro wiszące przedemną w ułamku sekundy rozpadło się na miliony małych kawałeczków. Płacąc i wychodząc, wyszłam, przed salonem czekali na mnie moi najlepsi przyjaciele którzy komplementowali i podziwiali moją piękną grzywkę, która mnie osobiście nie sadysfakcjonowała. Nie miałam już wyjścia jak żyć z faktem że jestem najładniejszą dziewczyną w szkole(co także mnie nie zadowalało iż chciałam być najpiękniejsza na całym świecie i żadna jebana Śnieżka nie będzie od mnie ładniejsza).Kończąc tą wypowiedz pozdrawiam was wszystkich serdecznie i mam was głęboko w sercu.